Tussen Tijd en Verlangen

Tussen Tijd en Verlangen

De keuze om een gedicht te schrijven, een verhaal of mening wat een ieder aan gaat. Of om iets in beelden uit te drukken. Is altijd weer lastig, maar een uitdaging dit te combineren. Ik heb het geprobeerd in dit blog artikel, lees maar verder. En geef mij je mening gerust.

Gedicht  

Tussen wachten en ontvangen  

ligt een dunne draad gespannen,  

een brug van hoop en schaduw  

waar verlangen stil kan landen.  

Sparen is een ademtocht,  

een fluistering van morgen,  

afbetaling een echo  

van vandaag met stille zorgen.  

Wie bezit, wie mist, wie zoekt—  

de kloof groeit als een rivier,  

en elke keuze draagt een stem  

van angst, van moed, van innerlijk plezier.  

Mijn gedachten

De moderne mens beweegt zich tussen twee uitersten: sparen, als daad van geduld en toekomstgerichtheid, en afbetaling, als keuze voor directe vervulling en uitgestelde verantwoordelijkheid. Wat ooit een economische stimulans was, is nu een levensstijl geworden, een noodzaak zelfs, voor velen die geen andere toegang hebben tot basisbehoeften of verlangde luxe.

Deze keuze is niet neutraal. Ze weerspiegelt onze relatie met tijd, met bezit, en met elkaar. Sparen vereist vertrouwen in stabiliteit, in het vermogen om te wachten. Afbetaling vraagt om geloof in het systeem, in de belofte dat morgen de lasten draaglijk blijven. Spiritueel gezien raakt dit aan de kern van onze overtuigingen: wat betekent overvloed, wat is rechtvaardigheid, en hoe verhouden we ons tot de ander?

De groeiende kloof tussen mensen met veel, weinig of niets maakt deze keuze steeds beladener. Het is niet langer slechts een persoonlijke afweging, maar een maatschappelijke spiegel. En in die spiegel zien we niet alleen economische structuren, maar ook onze waarden, onze angsten, en onze hoop.

Visuele opdracht 

Stel je een lange weg voor, kronkelend door een landschap van contrasten. Aan de ene kant een veld vol jonge bomen — langzaam groeiend, geworteld in geduld. Aan de andere kant een markt vol glanzende vruchten — verleidelijk, direct te plukken, maar met een prijs die pas later zichtbaar wordt.

Langs deze weg lopen mensen. Sommigen met stevige schoenen, anderen blootsvoets. Sommigen dragen manden vol, anderen niets. En elke stap, elke keuze, is een verhaal — van verlangen, van noodzaak, van hoop op evenwicht in een wereld die steeds meer uit balans raakt.

Bedankt voor het bezoeken van mijn blog.

🙏 W.O.L.