Wijn Zout Water en Brood


Canet de Mar – een verborgen parel aan de Spaanse kust

Tijdens mijn vakantie in Spanje besloot ik eens iets anders te doen dan de bekende hotspots opzoeken. Zo kwam ik terecht in Canet de Mar, een klein stadje aan de Costa del Maresme, net ten noorden van Barcelona. Misschien niet de eerste naam die je tegenkomt in reisgidsen, maar juist dat maakt het zo leuk.



Wat direct opvalt, is dat Canet de Mar veel meer is dan alleen zon en zee. Het stadje ademt geschiedenis. Ooit groeide het uit dankzij de scheepvaart en later werd het bekend door de textielindustrie. Maar wat ik vooral bijzonder vond: overal in de straten kom je hints tegen van de modernistische architectuur – dezelfde stijl die je in Barcelona bij Gaudí ziet. Canet was namelijk de woonplaats van architect Lluís Domènech i Montaner, een van de grootheden van die tijd. Zijn oude huis en werkplek, het Casa Museu Domènech i Montaner, is zeker een bezoek waard.


Natuurlijk hoort vakantie ook bij ontspannen, en dat kan hier perfect. Het strand is breed en rustig, ideaal om een boek open te slaan of gewoon uren te turen naar de golven. ’s Avonds wandel je langs de promenade, eet je tapas in een klein familierestaurant en voel je dat dit stadje nog écht Spaans is – zonder massa’s toeristen.


Canet de Mar en de lessen van Castell de Santa Florentina

Het kasteel is imposant – dikke muren, torens en prachtige zalen – maar het waren niet de stenen zelf die indruk maakten. Het waren de symbolen die ik ontdekte in de lampen en versieringen: wijn, zout, water en brood. Op het eerste gezicht eenvoudig, bijna vanzelfsprekend. Maar juist die eenvoud voelde krachtig.

  • Water – bron van leven, zuiverend en verbindend.
  • Brood – symbool van voeding en delen, het dagelijks brood dat we allemaal nodig hebben.
  • Zout – zuiverend, beschermend, maar ook dat wat smaak geeft aan het leven.
  • Wijn – symbool van vreugde, samen vieren en het leven intens proeven.

lIn de stilte van het kasteel begon ik erover na te denken. Deze symbolen zijn eeuwenoud en raken eigenlijk aan iets tijdloos: gastvrijheid. Want wat betekent gastvrij zijn, anders dan een ander water, brood, zout en misschien een glas wijn aanbieden? Het is zeggen: je bent welkom, ik deel wat ik heb.


En misschien is dat precies wat onze wereld nu nodig heeft. Minder muren, minder afstand, en meer tafels waaraan we samen kunnen zitten. Want of je nu in een Spaans kasteel bent, of in je eigen woonkamer – gastvrijheid begint klein. Het zit in een glimlach, een bord dat je deelt, of een luisterend oor dat je aanbiedt.

Toen ik later die avond langs het strand van Canet liep, dacht ik aan hoe eenvoudig het eigenlijk is: water, brood, zout en wijn. Basisingrediënten die ons herinneren dat we, ondanks alle verschillen, allemaal hetzelfde nodig hebben. Misschien is dat wel de mooiste boodschap die het kasteel me gaf: we zijn bedoeld om samen te leven, te delen en elkaar welkom te heten.

🙏W.O.L.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Het vuur van ons bestaan

De Stilte van Herinneringen