De weg naar de marathon
Goedendag,
Nu ik dit schrijf, op 11 maart 2025 (08:51), is het aftellen reeds begonnen. De teller staat op 32 dagen, 23 uur, 8 minuten en 2 seconden. De seconden tikken weg, de minuten volgen, de uren verminderen, en zo ook de dagen. Nog even en ik sta tussen zovelen met dezelfde liefde en passie.
Waarom sta ik daar nu tussen? Op 52-jarige leeftijd vraag ik het me soms af. Simpel! Omdat dit iets is wat je minstens één keer in je leven meegemaakt moet hebben. Ik heb er altijd van gedroomd, maar nooit de stap durven zetten. Maar nu heb ik het gedaan, en ik mag meedoen.
Eigenlijk wilde ik symbolisch op mijn 50e deelnemen, maar een ernstig ongeluk kwam ertussen. En afgelopen zomer was ik te laat met inschrijven. Toch bracht een bijzonder moment een wonder op mijn pad: ik werd ingeloot! Op 5 november 2024 hoorde ik dat ik er op 13 april bij mag zijn.
Helemaal onvoorbereid was ik niet, maar voor zoiets moet je jezelf toch extra uitdagen. Niet alleen qua sportoefeningen, maar ook op het gebied van voeding. En natuurlijk de ontspanning die erbij hoort. Niet alleen meditatie of Tai Chi, maar ook een leuke serie kijken of met z’n allen een ouderwets bordspel spelen—dat doet wonderen voor de geest.
Al die weken (inmiddels maanden) van voorbereiding lieten me soms wegdromen naar het begin van mijn reis. Hoe oud was ik? Ongeveer 7 jaar, toen we op school een hardloopwedstrijd hielden op het plein. Ik werd tweede, net geen eerste. Het voelde alsof de zwaartekracht mijn benen tegenhield, terwijl ik vanaf dat moment alleen nog maar als de wind wilde bewegen—steeds sneller, in mijn eigen gekozen route.
Die route heb ik sindsdien vele jaren gelopen en heeft mijn leven gevormd. Van hyperactief naar een iets rustiger tempo. Maar altijd met doorzettingsvermogen en de wil om niet op te geven. Eerst één kilometer, toen twee. Mijn motto is doorzetten. Je grenzen leren kennen en er soms net overheen gaan om te groeien. Want daar bouw je op voort.
Hardlopen is een individuele sport, maar op sociaal niveau brengt het veel rijkdom met zich mee. Niet elke route was een feest; soms zat het weer tegen of waren de omstandigheden zwaar. Maar ik bleef mijn doel voor ogen houden. En nu is het gelukt.
Doorzetten, niet opgeven, je grenzen kennen en ze soms overstijgen—dat doet me ook denken aan mijn werk. Al meer dan 15 jaar ben ik onderdeel van een geweldig team. Ons bedrijf is sociaal naar de werknemers toe, maar natuurlijk willen we ook als organisatie groeien. Alleen met een goed product kunnen anderen er hun eigen winst mee behalen, doordat bedrijfsprocessen worden geoptimaliseerd. Net als bij mijn sport is niet elke route even flexibel. We moeten ons bewust zijn van grenzen, maar ook van de mogelijkheden als we die durven te verleggen.
Hoe mooi is het om te weten dat zoveel organisaties hun bedrijfsprocessen optimaliseren? Dat wij als bedrijf groeien door anderen te helpen? Daarom, als de tijd op 00:00 staat en mijn uitdaging begint, draag ik met trots de website op mijn shirt. Omdat de passie voor sport en uitdaging zowel privé als zakelijk voor mij hetzelfde is.
Ben je benieuwd naar de website waar ik het over heb? Of naar de sport die steeds terugkomt in mijn verhaal? De website van het bedrijf waar ik werk en ontzettend trots op ben: https://www.manus.plus/.
Planning, urenregistratie, koppelingen naar salarissystemen—dat zijn slechts basiswoorden. Ons platform is de ontbrekende schakel tussen een HR-systeem en een salarissysteem, met de mogelijkheid om een complete organisatie efficiënt aan te sturen. Ik werk op de supportafdeling. Nieuwsgierig naar meer? Bezoek de website en neem contact met ons op, dan helpt de juiste persoon je verder.
En de sport die ik beoefen? Die ik deel met zoveel anderen die dezelfde liefde hebben? Dat is de Marathon van Rotterdam, op 13 april 2025.
Ik ben erbij. Velen met mij. En wie weet, jij ook?
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...