Verder kijken dan je neus lang is: de magie achter de marathon


Verder kijken dan je neus lang is: de magie achter de marathon


Leuk wat ik nu onderneem, maar wanneer het ooit begonnen is? Geen idee. Is er wel een achterliggende reden of verhaal? Of is het niet gewoon ooit spontaan bedacht? Volgens mij is dit heel herkenbaar bij iedereen. En zelfs bij mensen die er geen enkele gedachte aan spenderen. Met de menigte meelopen zonder verder te kijken dan je neus lang is.

Deze uitdrukking is ook wel herkenbaar, toch? Voor degene die deze uitdrukking nooit gehoord heeft, of bij wie het ergens diep in de grijze massa ligt verborgen: het drukt de oppervlakkigheid van ons mens-zijn uit. We doen iets zonder na te denken over een diepere en bredere context. Je zou het ook kunnen benoemen als kortzichtigheid of zelfs naïviteit. Een voorbeeld: iemand koopt direct een mooie oldtimer om als hobbyauto te gebruiken, simpelweg omdat de prijs zo schandalig laag is. Maar als diegene verder had gekeken, had hij kunnen ontdekken dat de technische staat dramatisch was. Alleen het uiterlijk en de prijs waren aantrekkelijk; de rest vereiste een enorme investering. En die is niet voor iedereen weggelegd.

Natuurlijk kan de kritische mens opmerken: moet je nu werkelijk bij alles nadenken over de diepere betekenis? Moeten we altijd met een scherp oog de nadruk leggen op wat misschien niet goed is? Waar blijft dan de spontaniteit? Moet je echt altijd de geschiedenis of het ontstaan van iets kennen? Nee, natuurlijk niet. Maar serieus, als je om je heen kijkt: denken mensen tegenwoordig te veel na, of juist helemaal niet?

Of het nu gaat om de aanschaf van producten of de omgang met mensen, scherp en oplettend zijn is waardevol. En dat hoeft niet per se alleen met negatieve aspecten te maken te hebben. Als je niet altijd naïef bent, kun je het achterliggende verhaal begrijpen en daardoor verbanden ontdekken die je eerst niet zag. Zo creëer je nieuwe inzichten, die in begrip alleen al een winst kunnen betekenen. Soms kun je zelfs verbanden ontdekken die leiden tot meer succes. En laten we niet vergeten dat het kennen van een geschiedenis ook gewoon de lolfactor kan vergroten.

Een mooi voorbeeld hiervan is iets wat mij nu heel erg bezighoudt en wat ik voor het eerst ga ondernemen: de Marathon van Rotterdam op 13 april 2025. Waarom heeft een marathon eigenlijk een specifieke afstand? Zit daar een verhaal achter? Nooit over nagedacht. Want waarom zou ik? Ik ren toch en dat is al prima. Maar nu ik het toevallig hoorde en me erin verdiepte, ben ik blij dat ik het weet. Het maakt de kilometers niet korter, maar het geeft gewoon een prettig gevoel om te weten hoe het ooit is ontstaan.

De geschiedenis van de marathon De marathon zoals we die nu kennen, heeft zijn oorsprong in de Griekse oudheid. Het verhaal gaat over een Griekse boodschapper, Pheidippides, die na de Slag bij Marathon in 490 v.Chr. van het slagveld naar Athene rende om de overwinning op de Perzen te melden. Volgens de legende riep hij "We hebben gewonnen!" en viel daarna dood neer. Dit werd later de inspiratie voor de marathonafstand.

Tijdens de eerste moderne Olympische Spelen in 1896 in Athene werd de marathonloop officieel geïntroduceerd, met een afstand van ongeveer 40 kilometer, gebaseerd op de geschatte afstand tussen Marathon en Athene. Maar de uiteindelijke afstand van 42,195 kilometer werd pas in 1908 bij de Olympische Spelen in Londen vastgesteld. De race begon bij Windsor Castle en eindigde precies voor de koninklijke tribune in het Olympisch stadion. Om het parcours passend te maken, werd de afstand aangepast naar 42,195 kilometer, en sindsdien is dat de officiële lengte van een marathon.

De eerste Marathon van Rotterdam De eerste editie van de Marathon van Rotterdam vond plaats op 23 mei 1981. Het begon als een relatief bescheiden evenement met slechts een paar honderd deelnemers. Maar de marathon groeide snel en kreeg internationale erkenning, vooral dankzij de snelle parcoursen en de enthousiaste support van het publiek. In 1983 werd een nieuw parcours geïntroduceerd, en sindsdien staat de Rotterdam Marathon bekend als een van de snelste ter wereld. Tegenwoordig trekt het evenement tienduizenden deelnemers en honderdduizenden toeschouwers.

Dus terwijl ik op 13 april 2025 samen met duizenden anderen door de straten van Rotterdam ren, weet ik nu tenminste waarom ik precies 42,195 kilometer moet afleggen. Het verandert niets aan de afstand, maar het geeft wel een extra dimensie aan de ervaring. En misschien helpt dat stukje geschiedenis mij nét dat laatste stukje door te zetten. Wie weet!

Natuurlijk ga ik in een razendsnel tempo rennen en word ik eerste. Zeker nu ik de geschiedenis ken! Maar is dat pure naïviteit? Of gewoon een extra dimensie in de lolfactor die erbij hoort? Of misschien wel een combinatie van beide?

Uiteindelijk weet je nooit precies wat iemand bedoelt met wat hij zegt of schrijft. Maar in dit geval mag je er best de humor van inzien. Humor komt in allerlei vormen en uitingen, toch? En die van mij wordt niet altijd begrepen.

Wat echter geen grap is, is dat ik mijn renshirt zelf heb ontworpen. Afgedrukt en afgeleverd hangt het nu trots in mijn kledingkast, wachtend op de grote dag. Op het shirt prijkt een link naar https://www.manus.plus/.

Manus biedt een softwarepakket voor Workforce Management: planning, urenregistratie en nog veel meer. Ik noem het altijd de missende link tussen HR en salaris. En dan zijn er nog mogelijkheden die je niet verwacht! Voor zowel degenen die het nooit gebruikt hebben als degenen die er dagelijks mee werken. Mijn advies? Zeg nooit dat iets niet kan, want er zijn zoveel mogelijkheden die niet altijd direct zichtbaar zijn in het dagelijks gebruik.

Omdat ik al meer dan 15 jaar met dit systeem werk, draag ik deze link met trots op mijn shirt – en nodig ik jou uit om de website eens te bekijken.

Voor nu zeg ik: tot de 13e! Voor alle lopers, supporters en terrasbezoekers die samen van deze geweldige dag gaan genieten. Laten we er een feest van maken! 🎉🏃‍♂️











Reacties

Een reactie posten

Een reactie zou mooi zijn...

Populaire posts van deze blog

Het vuur van ons bestaan

Art Karel Fehr

Thuis