Het vuur van ons bestaan

 

Het vuur van ons bestaan

Bevangen door het vuur

In liefde bevangen, stijgend naar ongekende hoogtes. Een energetische explosie, een brenger van vernieuwing. Ons creatieve hart werkt aan een nieuw kunstwerk; emoties die als schilderkwasten onszelf volledig herscheppen.

Of bevangen door het vuur, wiens wijsheid ons bevrijdt. Kennis die onze leegte weer overspoelt, dorstlessend in het verlangen te weten wat achter elke levensvraag steeds voor ons verborgen bleef.

Door vuur verteerd, als een blijvende haat die, als een kankergezwel, de puurheid van onze ziel langzaam zal verteren. In een blinde waas blijven vechten – een zinloze daad, slachtoffer van de eigen echo.

Vuur dat juist een schuilplaats biedt. Niet alleen tegen het geweld dat zo luid klinkt in de wereld, maar vooral tegen de stille donder in ons eigen hart. Waar, met een zelfgekozen angst, eigenlijk niet meer geleefd wordt. Een wandeling als een zombie in een dode wereld; illusies die met ketenen van vuur steeds krachtiger worden gemaakt, gevoed door een angst die steeds meer de overhand neemt – door het niet zelf willen kiezen.

Maar ik zie hetzelfde vuur, van liefde en van haat tot aan angst, als een spiegel – zo mooi. Een ongekende schoonheid, een stralend middelpunt van het bestaan. Waarin we slechts onszelf kunnen zien: een weerspiegeling van al onze lessen, die we willen en moeten ondergaan. In de kracht van het begrijpen – of erin vergaan tot as, om als een feniks weer herboren te worden. In het vuur van ons bestaan.

🙏W.O.L.