Verdwaasd dat ik was


Verdwaasd dat ik was

Bij deze aanraking
Nooit ervaren
Of ontmoet in mijn hart
Verdwaasd was ik
Zo intens
Dacht het allemaal te weten
Door elke route die ik had afgelegd
In mijn oh zo lange leven
Door alles wat ik tegenkwam
Die schaduwen
Ontroostbaar leed
Het aanraken van het licht
Als de viering van het hart
Tot het overwinnen van een strijd
En zoveel meer
Wat ik kon dichten
In een zogenaamde dieptegang
Tot het mij plots overkwam
Woorden als spiegels
Die plots mij toonden
Verborgen deuren overal
Wat mij zo diep trof
Bij het binnengaan
Van dit onbekende land
Zo diep verborgen
In mijn eigen hart
Zo gewoon
Toch raakt het zo mijn hart
Woorden
Zo intens
Van vreugde
Ook van verdriet
Zo velen verloren
De schoonheid
Van de eigen ziel
Die alleen nog maar
Andere woorden raakt
Soms
Even vaak verloren
De pracht en het wonder
Die we eigenlijk allemaal kunnen zijn


🙏 W.O.L



.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Het vuur van ons bestaan

Thuis

De Stilte van Herinneringen