Is Dit Het Verhaal van de Schepping?

Is Dit Het Verhaal van de Schepping?

Wie kent ze niet, al die uiteenlopende meningen over het energetische gebeuren in het leven? Met een spiritueel handboek is er sprake van positieve energie – oftewel de verlichting die zich op hogere niveaus bevindt. Ver boven ons, iets wat we ooit hopen te bereiken, natuurlijk door het pad te volgen dat het stoffelijke aardse leven met zich meebrengt.

Tegelijkertijd is er ook de tegenhanger: naast positieve energie is er ook duisternis te vinden. Eigenlijk moeten we dit verstaan als het absolute kwaad, dat ieder levend wezen probeert te verleiden en te verstrikken in duistere ketens waaruit ontsnappen nauwelijks mogelijk is. Alsof je ziel langzaam wordt verteerd, zonder redding overgeleverd. Daarom moet je voortdurend waakzaam zijn om niet in zo'n greep terecht te komen.

Dat is toch waar yin en yang al sinds mensenheugenis voor staan? De tweedeling van positief versus negatief. Of God in de hemel en de duivel in de hel – een symboliek die niet alleen in het christendom voorkomt.

Maar is dit nu het verhaal zoals de schepping tot ons is gekomen? Of dat nu via welk geloofssysteem dan ook is overgedragen, of vanuit een atheïstisch perspectief – dat maakt eigenlijk niet uit. Een combinatie van wetenschappelijk denken, atheïsme én religieuze overtuiging is allemaal mogelijk. Dat is wat ons mens maakt, toch?

Er is vrijheid geschonken door een scheppende kracht. Binnen die vrijheid hebben we systemen gevormd om enige vorm van begrip te creëren in een schepping die we eigenlijk niet volledig kunnen bevatten. Toch maken we allerlei schema’s, ingegeven door geloof en overtuiging. En ergens in het midden vinden we een zogenaamd ‘gemeenschappelijk’ punt dat we algemeen aanvaarden als representatie van de werkelijkheid.

En zijn we het daar niet mee eens? Dan ontstaat er oorlog, en staan we tegenover elkaar. Dat is dan de 'verheven' uitkomst van het omarmen van geloof? Oorlog en geweld – tegen elkaar, of tegen de natuur. Alsof de mens erbuiten staat. Terwijl de mens juist onderdeel is van de natuur, geen entiteit die daarboven staat. En waren we werkelijk zo verheven, dan zouden we er geen zooitje van maken, zoals vandaag de dag – of is dat eigenlijk altijd al zo geweest?

Nogmaals: is dit nu het verhaal van de schepping zoals het tot ons gekomen is?

In theorie is alles energie – ook het stoffelijke niveau dat wij als vaste materie ervaren. Energie kent echter verschillende niveaus. In spirituele kringen drukken we dit uit in termen van een trillingsfrequentie. Bevinden wij ons binnen een bepaalde frequentie, dan kunnen we dingen waarnemen – fysiek, of met de hulpmiddelen van de moderne wetenschap.

Maar dit betekent niet dat we alles kunnen waarnemen wat binnen onze frequentie ligt – laat staan begrijpen. Wat honderd jaar geleden ondenkbaar leek, is nu vaak al normaal in ons dagelijks leven. Het is een levenslange ontwikkeling, zodat we als soort steeds verder groeien in bewustzijn.

We koesteren het idee dat we op weg zijn naar een ‘top’ waarin we alles weten en begrijpen. En dat we, op een dag, deze reis zullen voltooien. Hoe het bestaan zich dan verder zal ontvouwen, valt nog buiten ons voorstellingsvermogen. Dat zal vanzelf duidelijk worden – als het zover komt.

Maar dat idee alleen al is een misvatting. Want alles begrijpen en waarnemen, betekent slechts dat we een klein stukje van de werkelijkheid binnen onze trillingsfrequentie doorgronden. Er bestaan ontelbare andere niveaus, die wij nauwelijks kunnen bevatten.

De begrippen ‘hoog’ en ‘laag’, ‘licht’ en ‘duister’, ‘hemel’ en ‘hel’ – zijn slechts door ons gekozen termen. Pogingen om begrip te creëren in een werkelijkheid die ons ver te boven gaat. En al zouden we alles bevatten wat binnen ons bereik ligt, dan is dat nog slechts één niveau. Er kunnen andere trillingsniveaus worden bereikt, die leiden tot samensmelting met een hogere werkelijkheid – maar dat is nooit in één richting uit te drukken.

Er is geen absolute hemel of hel. Geen licht of duister. Er is slechts een allesomvattende kracht die zich op oneindig veel manieren uitdrukt.

We zijn onderdeel van deze allesomvattende energie. Net zoals het alles omvattend is, kent het ook het ‘spiegeleffect’: de energie drukt zich uit in oneindige dimensies en trillingsniveaus. Deze kunnen worden ingedeeld naar waarde, binnen een principe van oneindigheid.

Stel dat je begint als een bestaansvorm zonder zelfbewustzijn. Ik gebruik bewust niet de termen ‘licht’ of ‘duister’, omdat dit slechts toestanden zijn binnen het zijn. Als bestaansvorm binnen een Godsprincipe (niet per se religieus), is het leerdoel juist om zelfbewustzijn te ontwikkelen.

Je valt als het ware vanuit het licht in de duisternis – ik gebruik deze woorden nu om het begrijpelijk te houden. Vanuit deze toestand doorloop je alle stadia: van het kleinste element, via plantaardige en dierlijke vormen, naar een soort met beginnend zelfbewustzijn – de mens. (Of een andere soort, elders in het universum.)

Als je nog plantaardig of dierlijk bent, speel je nog niet mee in het karmisch systeem. Maar zodra je zelfbewustzijn hebt en doelbewust handelt, krijg je te maken met karma. Alsof er een systeem is waarin je jezelf beloont of straft. Dit principe reikt echter verder dan wat wij nu kunnen waarnemen.

En hiermee kom ik tot mijn punt: er is geen absoluut goed of kwaad. Licht en duisternis zijn geen tegenpolen die los van elkaar bestaan. Licht is geen verheven staat, en duisternis geen gevangenis waar je uit moet ontsnappen. Het zijn onderdelen van een geheel.

Wanneer je als mens wordt geboren en zelfbewustzijn ontvangt, betekent dat niet dat je direct alles weet. Het is slechts het begin van een nieuwe reis naar hoger bewustzijn. Deze reis kent vele wegen en lessen, verdeeld over meerdere levens. Je komt vaak in soortgelijke situaties terecht, omdat je steeds dezelfde keuzes maakt – bewust of onbewust.

Levenslessen zijn noodzakelijk – volgens universele wetmatigheid. Soms voelen ze als zegen, soms als straf. Je krijgt geen geluk en wijsheid ‘van bovenaf’. Evenmin word je gestraft door een duistere macht. Alles is het gevolg van jouw eigen ontwikkeling. Dit is geen zweverige gedachte, maar een normaal proces: van onbewust → bewust → zelfbewust.

Zolang je gelooft dat er een kracht is die jou beloont of straft, zul je dat ook ervaren. Want je vormt je leven indirect zelf. Maar jezelf nu al als ‘verlicht’ beschouwen, en de duisternis zien als iets slechts dat je moet vermijden? Dat toont aan dat er nog lessen te leren zijn.

Er is geen absoluut kwaad of goed. Alles is ontstaan uit één energetische kracht. En zelfs als we die ‘top’ ooit bereiken, volgt er altijd weer een nieuw niveau. Je zult opnieuw afdalen in de duisternis, om een nieuwe reis naar zelfbewustzijn te beginnen. Een duisternis die we nu alleen nog kunnen herkennen als het hoogste en grootste licht van het bestaan.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Reacties zijn welkom. Volg mijn vlog en deel mijn blog. Creativiteit en inspiratie bewegen zich in vele richtingen. Uiteindelijk kan niemand alles alleen. Maar de eerste stap moeten we altijd zelf zetten – niet een ander.

🙏 W.O.L.