Soms...

Soms...

Niet weg,  

maar zo dicht bij.  

Omarm het zo intens.  

Warmte als een zonnevloed,  

Omarmt mij en neemt mij mee.  

Veilig is de wieg,  

Waar ik langzaam in verdwijn.  

Over golven van emoties vaar ik,  

Een onbekende stemming.  

Maar het is goed,  

Zegt zachtjes mijn hart.  

Soms...

Kwijtgeraakt,  

Een lichte angst kijkt zoekend,  

Overal en nergens,  

Maar toch zo dichtbij.  

Net uit mijn handen geglipt,  

Over de horizon.  

En ik beweeg radeloos,  

Steeds sneller als de wind.  

Want ik hoor het,  

Het roept mij telkens weer.  

En als ik beter wil luisteren,  

Is het toch de stilte overal.  

Niet soms...

Best vaak.  

En met een dieper besef  

Weet ik het echt.  

Elke seconde,  

Als een eeuwigheid,  

Een onsterfelijk moment.  

Is het die ene reis,  

Waarin ik in warmte beschermd word,  

In radeloze kou juist vleugels krijg.  

Varend in de zee met luid mijn geschreeuw,  

Als de oerknal van de schepping.  

Is mijn bestemming in deze reis,  

Het vinden van mezelf.  

Hoe incompleet we allen nu zijn,  

Om begrip te leren in deze wijsheid.  

Lessen die er zijn,  

Geschonken door het Godsprincipe.  

Altijd...

🙏🏻 W.O.L.

www.worldoflove.online