Mijn herinnering
Mijn Herinnering
Als vogels in de lucht,
in wilde vlucht naar oneindige verten,
waar grenzen vervagen tot dromen —
daar wordt het leven gezocht,
in steeds verder kijken,
een eindeloze dans
in grenzeloos bestaan.
"Een onverklaarbare wereld, die in niets te vergelijken is met de wereld zoals wij die natuurkundig hebben leren kennen. En dat is precies de leer die we vaak blind volgen. Nee, daaraan is geen gebrek - kennis. In de realiteit waarin wij leven, klopt het helemaal. Ook al zien we slechts een klein deel, en staat de beschikbare kennis nog in de kinderschoenen — de massa staat daar zelfs nog verder vandaan."
Realiteit
Het natuurkundig (en biologisch) concept zoals we het nu kennen, lijkt grotendeels correct. We zijn goed op weg om verbanden te herkennen. Maar er valt nog veel te ontdekken, vooral in hoe we tegen het leven in deze 'sfeer' moeten aankijken. Ik zeg bewust deze sfeer, want er zijn oneindig veel realiteiten. De belangrijkste is die van onze afkomst voor de geboorte. Een onverklaarbare realiteit waaruit wij zijn vertrokken zij, nog vóór onze reïncarnatie.
Onverklaarbaar — in elk geval voor het bewustzijn dat we hier kunnen en mogen hanteren. Op een ander niveau is er juist zoveel duidelijk, wat tegelijk leidt tot steeds meer vraagtekens. De leercurve is net zo oneindig als al die realiteiten. Daarin valt niets te classificeren als ‘lager’ of ‘hoger’, omdat in al die werelden slechts één ding telt: de kracht van je zelfbewustzijn. Daarmee kun je meerdere realiteiten overzien.
Wat wij nu als de realiteit ervaren, is vaak slechts een deel van meerdere lagen, waarin een hoger bewustzijn verscholen ligt. Het is een ontwikkelingsroute die wij mogen bewandelen, om steeds verder te leren kijken — zowel in de diepte als in de hoogte van het ‘zijn’.
Persoonlijk?
Mijn herinneringen zijn nooit helemaal verdwenen. Ze begonnen met het sterven van het leven vóór dit leven. Na een zogenaamde blinde vlek werd ik opnieuw begeleid in een daling naar dit niveau.
Er is begeleiding, ook als je geboren wordt (tijdelijk bewust). Maar zowel het afdalen in een geboorte als het opstijgen na de dood is een individueel proces. In de ontwikkeling tijdens een geboorte wordt niet alleen genetische kennis doorgegeven (van ouders tot generaties terug), maar ook de ervaringen van je ouders op dat moment. Die laatste worden vooral als gedrag meegegeven.
Of je uit een liefdevol gezin komt, of juist uit een omgeving met veel negativiteit: het zijn belangrijke ervaringen die je gedrag en je blik op de wereld bepalen.
Het Overlevingspakket
Tijdens een geboorte is het waardevol om alles mee te krijgen: van generaties terug tot het ouderlijk huis. Het is als een overlevingspakket. Maar uiteindelijk moet je alles kunnen loslaten om de kern van wie jij werkelijk bent te vinden – en te laten groeien.
Dit laatste doen we vaak niet. Als je op latere leeftijd vastloopt in je gedrag, kan het zijn dat je als kind een agressieve vader hebt meegemaakt, tegenover een emotioneel passieve moeder. Als kind probeer je negatief gedrag tegen te houden en wil je beschermend aanwezig zijn. Maar op lange termijn werkt dat niet.
Omarmen Wat Je Verdringt
Het wegstoppen van zogenaamd negatieve of agressieve aspecten is ook het wegstoppen van een deel van jezelf. Door dat niet toe te laten, kun je nooit volledig jezelf zijn – met alle problemen van dien.
Juist het omarmen van je negatieve kant leidt tot meer liefde en geluk, omdat je jezelf dan ontdekt als een heel mens. Daarin ligt ook de creativiteit om je leven zelf vorm te geven – in wijsheid en liefde.
Herinneren Wie We Zijn
Dit is één realistisch voorbeeld, maar er zijn er natuurlijk oneindig veel. En dit is de ware leer: om het derde element te begrijpen – de eenheid die er is. Eerst in onszelf, en later in de realiteiten om ons heen.
We zullen ons dit ooit weer herinneren, want de blauwdruk zit al in ons. Het is in ons ontstaan. We hoeven het alleen opnieuw te herinneren. En dat is de weg die we allemaal zijn gegaan – via eveneens oneindige routes, met oneindige verhalen.
Het Eerste Wat Je Tegenkomt
Wat je als eerste tegenkomt in je leven – en wat zoveel bepaalt – is het geloof. Of je gelooft niet (ook spiritueel gezien een geschonken keuze), bepaalt alles: hoe je naar de wereld kijkt en hoe je je daarin gedraagt.
Geloof jij letterlijk in een geschreven woord? Of voel jij je meer verbonden met een spiritueel boek? Uiteindelijk horen die benaderingen bij elkaar, onder één noemer, ook al lijken ze nu tegenstrijdig.
Drie Grote Geloven
De bekendste geloofssystemen zijn het jodendom, christendom en de islam. God, als scheppende kracht, heeft het leven een vrije wil gegeven – vanaf een bepaalde ontwikkelingsstap. In die vrijheid zijn allerlei religies ontstaan, met hun eigen regels.
Maar wat is het woord van God eigenlijk? Zijn het echt zijn woorden, of is het hoe wij denken dat hij gesproken heeft? En wat er geschreven is – komt dat voort uit pure liefde, of zit er soms, net als in de politiek, een dubbele agenda achter?
De Goddelijke Bron en Onze Beperking
God, als scheppende kracht, omvat alle oneindige realiteiten die bestaan. Als mens in deze beperkte realiteit kunnen we dat onmogelijk volledig bevatten.
En hoe zit het met zuiverheid? Is die er nog? Kijk naar de haat en oorlogen – die zijn er geweest en zijn er nog steeds. Toch is er ook een almachtig licht, een paradijs waarin we welkom zijn – vluchtend voor de duisternis.
Er bestaat een derde element waarin licht en duisternis samenkomen – een concept waarvan we de vorm nog niet eens kunnen zien, zo verheven is het. Althans, vanuit waar wij nu staan.
Religie, Afkomst en Denken
De drie religies die nu domineren, bepalen voor velen de rest van hun leven. Toch is de chronologie waarop deze kennis is gebaseerd vaak onjuist. Ze hebben een gemeenschappelijk verleden – ze zijn familie, of komen voort uit hetzelfde oerconcept.
Toch worden er nog altijd kinderen op een pad gezet dat vaak nergens toe leidt. Simpelweg omdat we niet zelf nadenken, maar slechts volgen wat ons is aangeleerd.
De Dode Zeerollen
De Dode Zeerollen vormen een goed voorbeeld. Maar wie kent ze eigenlijk? Ik deel graag wat daarover te vinden is – het zou je aan het denken kunnen zetten.
De Dode Zeerollen zijn een verzameling oude Joodse manuscripten die tussen 1947 en 1956 werden ontdekt in grotten bij Qumran, aan de westkust van de Dode Zee in Israël.
Kort verhaal:
Een jonge bedoeïen herder vond per toeval een kruik met oude rollen in een grot. Dit leidde tot de ontdekking van in totaal zo'n 900 manuscripten, geschreven tussen 250 v.Chr. en 100 n.Chr. De teksten zijn in het Hebreeuws, Aramees en Grieks.
De rollen bevatten:
- Bijbelteksten – bijna alle boeken van het Oude Testament
- Apocriefe werken – teksten die niet in de bijbel zijn opgenomen
- Regels en geschriften – van een religieuze gemeenschap (mogelijk de Essenen)
Ze zijn enorm belangrijk omdat ze de oudste bekende manuscripten van de Hebreeuwse Bijbel zijn. Ze geven inzicht in het vroege jodendom, de ontwikkeling van de bijbel, en de religieuze opvattingen rond de tijd van Jezus.
Kortom: de Dode Zeerollen zijn een van de belangrijkste archeologische vondsten van de 20e eeuw en werpen licht op religie, cultuur en tekstoverlevering uit de oudheid.
Een heel verhaal – en toch nog maar een glimp van alles wat hierover te vinden is. Ik hoop dat dit een waardevolle inspiratie voor je is geweest. Want wie leert als een kind, staat open voor groei – en daar bestaat geen leeftijdsgrens voor. Het is bedoeld voor iedereen die verder wil leren kijken, voorbij wat vanzelfsprekend lijkt.
Bedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...