Ver voorbij ..
Ver voorbij
Ver voorbij, zo oneindig ver in het verleden,
eerste tranen die toen kwamen,
een oerschreeuw liet even een afdruk achter
in dit korte bestaan.
Voorbij, zo lang geleden
dat ik emoties tegenkwam,
al die tijd verborgen
in de schaduw van wie ik echt ben.
Geen naam die is gegeven,
geen karakter dat is ingekleurd voor het even,
een halt om geen speelbal meer te zijn,
een zogenaamd lot, vooraf beschreven,
zogenaamd geschonken
ver voorbij ons eigen kunnen.
En als ik dit nogmaals wil begrijpen,
zijn al die gegeven wijsheden
simpele verhalen,
gegeven voor het slapengaan.
Nu de rust is gekomen:
geen strijd,
geen denkwerk dat wegen vormt,
geen stilte die aanschouwing wil schenken —
alleen plots een dieper weten.
Zoveel meer,
en zoveel anders dan ons ooit is aangeleerd.
Ver voorbij, zo oneindig ver,
een nieuw morgen
als de laatste adem tot mij is gekomen.
🙏 W.O.L.
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...