Stop

Laat de wind van het drukke leven even dalen,

stop, en omarm mij terug.

We blijven dicht tegen elkaar,

niet in stilte.

Ons hart kan toch nimmer zwijgen?

Nee, stop even en omarm mij terug.

Ik wil samen met jou bladeren

door het fotoboek van ons leven.

Ik ben ooit vergeten

de eerste stappen op deze aarde,

het groter worden op zoveel manieren

in het beginnend leven.

Maar ik wil het ook weten:

hoe jouw eerste stapjes waren,

zo klein, lang geleden achter je gebleven.

Nu zijn al die herinneringen in jouw hart

die ik ook wil beleven.

Dus zullen we stoppen met alles, heel even,

en kijken, niet alleen, maar samen.

Nee, ook kunnen we lachen

om al die vervlogen tijden.

Maar wat ik ook wil beleven

is naast het lachen samen huilen.

Het groter worden gaf in zoveel momenten pijn.

Niet alleen de groei van ons lichaam,

nee, veel meer dan dat alleen.

Wat te denken van ons hart?

En de ziel, diep in onszelf?

Laten we samen delen:

de liefde en alle smart,

wat we gekregen hebben

en even mochten vasthouden.

Om uiteindelijk los te laten,

weg met de wind die in het leven waait,

en ook weer nieuwe momenten geeft

en nog zal schenken.

Om nu nog even vast te mogen houden,

wij samen.

Dus stop, vraag ik je,

met al mijn liefde.

Laten wij de wind van de drukte

even laten waaien.

Openen we ons hart voor elkaar,

om nooit meer te hoeven vergeten

wat er allemaal was,

en wat we nu mogen beleven.

Tot wat komen zal,

terwijl de wind het weer meeneemt,

in het loslaten van ons hart.

🙏Whisdom Opportunity Love