Wat zich werkelijk afspeelt, blijft vaak onzichtbaar

 


Wat zich werkelijk afspeelt, blijft vaak onzichtbaar



Er zijn momenten waarop het besef ontstaat dat de werkelijkheid niet samenvalt met wat zichtbaar is. Dat wat men ziet, hoort en benoemt, vormt slechts een dunne laag boven een diepere dynamiek. Veel blijft verborgen — niet omdat het geheim is, maar omdat het zelden wordt waargenomen.

De wereld toont zich vaak als een verzameling gebeurtenissen, feiten en meningen. Toch is dit slechts het oppervlak. Daaronder bewegen patronen, overtuigingen en onzichtbare structuren die richting geven aan wat zichtbaar wordt.

De illusie van het zichtbare

De mens leeft grotendeels in wat direct waarneembaar is. Beelden en verhalen vormen het kader van wat “waar” wordt genoemd. Maar dit kader is beperkt. Het zichtbare is niet noodzakelijk het wezenlijke.

Wat zich werkelijk afspeelt, bevindt zich vaak buiten het onmiddellijke blikveld: in aannames, in collectieve denkbeelden, in automatische reacties. Wie uitsluitend kijkt naar wat luid en expliciet is, mist wat stil en bepalend werkt.

Bewustzijn als filter

Waarneming is nooit neutraal. Wat wordt gezien, wordt altijd gefilterd door bewustzijn. Er is geen directe toegang tot de werkelijkheid, slechts tot interpretaties ervan.

Ervaring, opvoeding, herinnering en verwachting kleuren elk moment. Daardoor kunnen meerdere werkelijkheden naast elkaar bestaan, zonder dat één ervan absoluut hoeft te zijn.

Waarom het wezenlijke vaak wordt gemist

Wat vertrouwd is, voelt veilig. Inzichten die dit vertrouwde ondermijnen, roepen weerstand op. Niet omdat ze onjuist zijn, maar omdat ze vragen om loslaten.

Veel blijft onzichtbaar, niet omdat het verborgen wordt gehouden, maar omdat het kijken voorbij zekerheid ongemakkelijk is. Het onbekende vraagt stilte en verdraagzaamheid.

Stilte als toegang

In stilte valt de neiging weg om te verklaren, te beoordelen of te beheersen. Daar ontstaat ruimte voor waarneming zonder onmiddellijke conclusie.

Niet-weten wordt een ingang. Niet als tekort, maar als open veld waarin het subtiele zich kan tonen.

Wat onder de oppervlakte beweegt

Onder zichtbare gebeurtenissen werken krachten die geen vorm hebben: intenties, angsten, verlangens, overtuigingen. Ze sturen gedrag, vormen relaties en bepalen de richting van samenlevingen.

Wie deze lagen begint te herkennen, kijkt niet langer naar losse feiten, maar naar samenhang. Niet naar wat gebeurt, maar naar waarom het gebeurt.

Het ongemak van inzicht

Inzicht brengt niet altijd rust. Soms ontneemt het illusies. Het laat zien dat zekerheden tijdelijk zijn en structuren fragiel.

Toch opent juist dit ongemak de mogelijkheid tot helderheid: een manier van leven waarin waarneming voorafgaat aan oordeel.

Afsluiting

Zoals een spiegel geen waarheid toevoegt
maar slechts onthult wat al aanwezig is,
zo vraagt inzicht geen overtuiging
maar een open blik.

In het stille waarnemen
valt het onderscheid tussen zien en begrijpen weg.
Daar, waar niets wordt vastgehouden,
toont zich wat werkelijk is.










Reacties

Een reactie posten

Een reactie zou mooi zijn...

Populaire posts van deze blog

Het vuur van ons bestaan

Afbeelding
  Het vuur van ons bestaan Bevangen door het vuur In liefde bevangen, stijgend naar ongekende hoogtes. Een energetische explosie, een brenger van vernieuwing. Ons creatieve hart werkt aan een nieuw kunstwerk; emoties die als schilderkwasten onszelf volledig herscheppen. Of bevangen door het vuur, wiens wijsheid ons bevrijdt. Kennis die onze leegte weer overspoelt, dorstlessend in het verlangen te weten wat achter elke levensvraag steeds voor ons verborgen bleef. Door vuur verteerd, als een blijvende haat die, als een kankergezwel, de puurheid van onze ziel langzaam zal verteren. In een blinde waas blijven vechten – een zinloze daad, slachtoffer van de eigen echo. Vuur dat juist een schuilplaats biedt. Niet alleen tegen het geweld dat zo luid klinkt in de wereld, maar vooral tegen de stille donder in ons eigen hart. Waar, met een zelfgekozen angst, eigenlijk niet meer geleefd wordt. Een wandeling als een zombie in een dode wereld; illusies die met ketenen van vuur steeds krachtiger ...
Read more »

De Stilte van Herinneringen

Afbeelding
De Stilte van Herinneringen Flu isteringen noch geluiden van een levend huis.   Kabaal als een uitgestorven element. En als ik zo alleen mijn woning betreed, ontvouwt zich een oneindigheid aan schatten, een zicht op hoe mijn leven is geweest.  Alsof ik een tocht maak door een museum van lang geleden, om opnieuw te ontdekken wat toen was. Als ik stop en een beeldje vasthoud, herinner ik me weer het moment van weleer. Een moment dat tot mij komt als een eeuwigheid, maar verdwenen is uit elk besef.  Omdat momenten meereizen met de tijd, elke seconde ontstaan om te sterven, zodat ze opnieuw tot ons kunnen komen. En terwijl de herinnering van toen langzaam tot me doordringt, overspoelt mij zoveel meer.  Bij het zien van een foto, een schilderij, een kunstwerk in een andere hoek. Het is niet de materiële waarde van deze spullen die ze onschatbaar maakt, maar de herinneringen die ze voor altijd dragen. Mijn eigen jeugd, het bewandelen van een nieuwe weg—de route naar mij...
Read more »

Wijn Zout Water en Brood

Afbeelding
Canet de Mar – een verborgen parel aan de Spaanse kust Tijdens mijn vakantie in Spanje besloot ik eens iets anders te doen dan de bekende hotspots opzoeken. Zo kwam ik terecht in Canet de Mar , een klein stadje aan de Costa del Maresme, net ten noorden van Barcelona. Misschien niet de eerste naam die je tegenkomt in reisgidsen, maar juist dat maakt het zo leuk. Wat direct opvalt, is dat Canet de Mar veel meer is dan alleen zon en zee. Het stadje ademt geschiedenis. Ooit groeide het uit dankzij de scheepvaart en later werd het bekend door de textielindustrie. Maar wat ik vooral bijzonder vond: overal in de straten kom je hints tegen van de modernistische architectuur – dezelfde stijl die je in Barcelona bij Gaudí ziet. Canet was namelijk de woonplaats van architect Lluís Domènech i Montaner, een van de grootheden van die tijd. Zijn oude huis en werkplek, het Casa Museu Domènech i Montaner , is zeker een bezoek waard. Natuurlijk hoort vakantie ook ...
Read more »