Wisdom-Opportunity-Love

  Wat als je steeds zit te wachten Blindelings vooruit, door het raam naar buiten, tegen elke muur om je heen, naar de deur die gesloten voor je wacht. En wanneer je ooit bent begonnen te wachten op wat komen zal, ben je eigenlijk al vergeten of het een eeuwigheid geleden was of gisteren. Elke tijd verloren met het staren naar de deur, en al turend door de gaten en kieren naar buiten toe blijft telkens weer diep in je hart die ene vraag: wanneer zal het komen? Dat waar je diepste verlangen op gevestigd is, waarvoor je hart in blijdschap geduld heeft gevraagd. En terwijl je daar zo zit en weer een blik werpt uit het raam, neemt de lucht in de verte een vlucht. Als een sneltrein raast het voorbij, vogels duiken in alle richtingen met de snelheid mee, omhoog, zo ver het oog kan reiken, waaghalsend in de diepte, waar vlak voor de grote crash een andere richting wordt gekozen. Zonder zelfbesef neem je het waar. En het is niet alleen het leven dat je aanschouwt, dat voorbij raast. Het is...

  A lleen, in de stilte Met een dromerige blik, turend in de verte, in een oneindigheid verdwaald. Is het ritme wat elke stilte verbreekt. Alleen, diep in mijzelf, waar mijn hart weer wakker wordt en mijn ziel inspiratie herontdekt. Van het simpele des levens, dat plots van onschatbare waarde is. Omdat elk ritme een uniek verhaal bevat, met een veelvoud aan gevoelens die mij laten meezingen, dansen in het leven, en het verdriet ver achterlatend. Terwijl ik diep in mezelf keer en op een wonderschoon nummer, een muzikaal spektakel, de kracht in mezelf weer omarm. Als een openbaring, als het verlichten van mijn schaduw, doet het me weer alles herinneren van toen, lang geleden— van de liefde die er altijd zal zijn. In het moment, dat eens zal worden geboren in weer een nieuwe dag.

  Plots Als een magisch verschijnsel Uit het niets En als ik denk: Waar is het? Is het er niet Verdwenen Was het toch een hersenspinsel Dat tot mij kwam Neerdalend uit mijn fantasie Tot het er weer is Verder gaat Het duwt me Het trekt me Het schudt me opzij Eerst wil ik schrikken En dan zie ik het plezier En de schoonheid ervan En als het weer verdwenen is Zie ik het in de verte Komt het naderbij Dan weet ik het Het is de wind Die er is Overal En al die momenten Dat ik binnen in een donker huis Zat te turen Naar de grijze wolken Het treurige bestaan Van de regen Met gedachten Die zich bleven weven Als een oneindig deken over mijn ziel Waar blijft toch de zon? De schoonheid van het mooie weer Het leuke leven Tot ik eens naar buiten moest Voor het behalen van bepaalde doelstellingen Het willen behalen Is de ontmoeting met de illusie die mij even gaf Veilig binnen en verborgen als een kasplant voor het raam Stilstaand met eigenlijk niets Dan denken in mijn eigen treurnis En als ik bui...

De Stilte van Herinneringen Flu isteringen noch geluiden van een levend huis.   Kabaal als een uitgestorven element. En als ik zo alleen mijn woning betreed, ontvouwt zich een oneindigheid aan schatten, een zicht op hoe mijn leven is geweest.  Alsof ik een tocht maak door een museum van lang geleden, om opnieuw te ontdekken wat toen was. Als ik stop en een beeldje vasthoud, herinner ik me weer het moment van weleer. Een moment dat tot mij komt als een eeuwigheid, maar verdwenen is uit elk besef.  Omdat momenten meereizen met de tijd, elke seconde ontstaan om te sterven, zodat ze opnieuw tot ons kunnen komen. En terwijl de herinnering van toen langzaam tot me doordringt, overspoelt mij zoveel meer.  Bij het zien van een foto, een schilderij, een kunstwerk in een andere hoek. Het is niet de materiële waarde van deze spullen die ze onschatbaar maakt, maar de herinneringen die ze voor altijd dragen. Mijn eigen jeugd, het bewandelen van een nieuwe weg—de route naar mij...

E en nieuwe geboorte Oneindig veel leed, als een open wond. Bloedt mijn ziel, een reis naar buiten toe. Een stuk van mezelf verdwijnt ver buiten mij. En terwijl ik deze pijn ervaar in de diepte van mijn hart, is het juist deze diepte die ik met pijn leer kennen. Nimmer alleen duisternis of oneindige pijn vind ik in mijn eigen hart. Immense licht overtreft mijn schaduw. De duisternis, zoals ik mezelf zag, vermengt zich als een kleurenpalet samen met het licht. Wat als een mantel van angst mijn zicht bedekte, wordt nu schaduwen van licht en duisternis samen. Met de pijn, en ook met gelach, ontstaat een intens gevoel van liefde. Een onbekende kracht schept een nieuw zicht op mezelf en op de wereld. Alles in complexiteit, tegelijk met eenvoud. De liefde die ik gevonden heb, samen met de strijd van het bestaan in deze wereld, heeft mij geen leegte gegeven. Geen immens lijden, geen verlies van mezelf. Integendeel, het opnieuw aanschouwen van mijn eigen...

  Echte Liefde onder de Kersenbloesem Na koude dagen, een grauw landschap dat mij als een deken heeft bedekt, ontlokken zich de eerste zonnestralen, strelend over mijn koude ziel. En terwijl het winterlandschap langzaam verdwijnt, verdampt ook mijn zicht, al lange tijd in mist gehuld. In wijsheid bevangen heb ik de tijd die mij werd gegeven niet als een straf hoeven ervaren. Ik heb het moment omarmd, hoe kort het ook was. Het was deze verbondenheid die mijn vertroebelde blik verruimde en mij een wonder liet zien, juist in al die kou. Met zijn eindeloze kristallen structuren, twinkelend om mij heen, las ik verborgen woorden, diep verscholen – een bijzonder verhaal. Wat een kracht liet deze oneindig mooie schepping zien, met bouwstenen die voor mij klaarlagen om te vormen, om mijn moment te scheppen. En ondanks de kou overal en de mist die soms verblindt, was het geen eentonigheid die in vele treurige harten woonde. Maar ondanks mijn innige verbondenheid met alle elementen van het be...

Bedankt, mijn Valentijn En opeens was er een plot in het verhaal. Een omwenteling in de stappen die steeds genomen werden. Alsof een nieuw boek plots is ontstaan, mezelf als een ander karakter aanschouwend. Maar het zijn dezelfde bomen buiten waar ik langsloop. Het is dezelfde lucht die als een hemelse deken oneindig lijkt. Mijn blik dwaalt telkens dromerig naar de horizon, die ik mag aanschouwen. En als ik verlegen naar de grond staar, kijkend naar de klinkers die ik bewandel, ga ik stampvoetend op en neer om er zeker van te zijn dat het dezelfde keien zijn. Een nar die even ontwaakt met alle vreemde blikken om mij heen, vol met verbaasde gezichten en hier en daar een verdwaalde glimlach. Als ik verder wandel in dit nieuwe moment, kom ik je tegen. Alles is hetzelfde gebleven, alleen dat jij bij mij bent is een nieuw wonder. En als alle geluiden even verstommen, alsof de film waarin we leven even vertraagd wordt afgespeeld, is er een stem die stilletjes tot ons praat. En niet één stem,...

De Reis van het Ontwaken Een immens geluk: ter aarde komen in een nieuw leven. En door liefde gedragen worden. Nog ondergedompeld in ontwetendheid, niet meer bewust van alle zijwegen in het leven. Al gauw breekt de dag van overwinning aan met de eerste kruipmomenten. En als het kleine, tedere bestaan met elk nieuw moment immens groter wordt, ontkiemt de eerste zaad van je ziel—een verborgen schoonheid die zich langzaam ontluikt, diep vanuit jezelf. Ook de eerste verwonderingen dienen zich aan: het besef dat naast het vele schaterlachen ook immense tranen zullen komen. De handen die je altijd droegen, laten je langzaam los, naarmate je stappen groter worden in de wereld die jou leert kennen. En in een stil moment, hoe klein je ook nog bent, zie je voor het eerst de reflectie van je eigen ik. Niet alleen de lieve, ronde wangetjes en het net groeiende haar. Ook niet alleen de liefde en geborgenheid die je als klein kind nog grenzeloos aan de wereld schenkt. Nee, het zijn vreemde gezicht...

  De Onzichtbare Gevaren van Plastic (Vervolg) Zo zit je aan het avondeten de dag te bespreken, met de opkomende avond en nacht die langzaam begint. Gelukkig laat de duisternis steeds langer van zich afweten. We bespreken natuurlijk mijn blog, die ik gisteren, op de 10e, heb geschreven. Op mijn verjaardag – en dan gelijk zo’n onderwerp? Tja, ieder zijn interesse natuurlijk. Het spreekwoord "hoe ouder, hoe gekker" is soms wel van toepassing. Alleen is dit onderwerp niet iets om vrolijk over te doen. Wil je het nog nalezen? Hier is de LINK van het artikel. Maar via de pijl rechtsboven kom je natuurlijk ook terecht bij de hoofdpagina van deze BLOG . Natuurlijk wordt er dan gezegd: “Plastic in een theezakje is minimaal, je krijgt daardoor heus niet meteen hersenletsel of andere vreselijke dingen.” Dat is natuurlijk ook zo, daar kun je niet omheen. Maar we kijken en denken vaak niet verder dan onze neus lang is. Alweer zo’n oud spreekwoord – ik kan me voorstellen dat veel gen...

Van Tandpasta tot Thee: Hoe Plastic Onze Gezondheid Beïnvloedt Op deze dag wil ik het graag over plastic hebben. En waarom op deze dag en niet op een andere, zou je kunnen zeggen? Nou, omdat ik jarig ben! Ik mag de leeftijd van 52 bereiken. Gisteren heb ik een leuk moment beleefd met uit eten gaan. Sinds een paar jaar wil ik op mijn verjaardag vrij zijn van werk. Nu ik alleen thuis ben, schrijf ik geen gedicht of verhaal. Maar zoals gezegd, begin ik over plastic. Omdat mijn mond ’s avonds niet meer droog aanvoelt. Wil je de reden weten? Lees dan verder en deel gerust je eigen mening na het lezen van dit artikel. Plastic is een hot item tegenwoordig. Nu even kort door de bocht gelijk de vraag: "Zit er in tandpasta plastic?" Het antwoord is ja! Vroeger veel meer dan tegenwoordig, maar er zit nog steeds microplastic in, zoals polyethyleen. Deze deeltjes worden gebruikt voor schurende of decoratieve doeleinden. Veel fabrikanten zijn er de afgelopen jaren echter mee gestopt. Je ku...

  De Onzichtbare Rijkdom O nbekend En onbemind Nooit aangeraakt Of welkom geheten. Het bewust laten verdwalen Omdat het gewoon niet past In het dagelijks zicht. Ons bekrompen denken, Waardoor zelfs de allerrijksten Ontzettend arm zijn, Zoals zovelen. Want echte rijkdom Is lef. Het aandurven Te kijken waar je nooit hebt gekeken. Je eigen creativiteit— Meer dan al het goud En alle juwelen, Zelfs waardevoller Dan alle grondstoffen ter wereld, Waar steeds meer om gevochten wordt. Is dat een van de redenen Om onze echte waarde te ontmoeten En ons falen te omarmen? Wegkijken is een les Waarin we nu nog falen. De zegeningen Van onze creativiteit— De echte rijkdom In ons diepste zelf.

  A New Dance Again, I take another step, in a new rhythm, moving forward. Lights blind me for a moment, so I no longer dance alone. With a new partner by my side, dark as the night, her eyes reflect so much, and I keep disappearing into them. As we adjust to the rhythm, creating endless circles together, the room around me fades away. Like an unstoppable storm, with every step of the dance, everything around me spins faster. People blur, their faces twisted, so much pain. If I want to scream, to let my anger be heard, another rhythm takes over, faster than my wandering thoughts. A tango I dance, suddenly with a new partner. Blue eyes look at me clearly, golden hair floating in slow motion, a beautiful and intense light. Not just from her, not just from me, but all around us. Like stars in the night, surrounding us, close, embraced. The tango moves us forward, not looking at others, only at our own hearts, and at each other. Dance, music, and light melt together, with ...

Een nieuwe dans Even een terugblik op een moment van 18 juni 2024. Ik heb een gedicht geschreven over 'de Levensdans'. Kort en krachtig, een ode aan mijn leven en aan degenen met wie ik het deel. Tegelijkertijd is het niet persoonlijk bedoeld, ook al komt het voort uit mijn eigen gevoel. Ik laat mijn gevoel spreken en schep er in woorden een gedicht of verhaal van, afhankelijk van wat het moment mij wil geven. Het geschenk van een gedicht werkt altijd twee kanten op. Voor mijzelf, als een reflectie om mezelf dieper te ontmoeten. Om dat wat vergeten is weer even te herinneren. En om te beseffen wat zo normaal is geworden in het dagelijks leven, dat we er niet meer bewust van zijn. Voor elke stap die we zetten hoeven we immers niet continu herinnerd te worden. Soms is het leven gewoon het leven, en wat er gebeurt, is simpelweg een moment. Dat moment kan een mooie, liefdevolle ervaring zijn geweest of juist een vervelende situatie. Soms is het ervaren van een moment in je leven vo...