STOP
Stop Laat de wind van het drukke leven even dalen, stop, en omarm mij terug. We blijven dicht tegen elkaar, niet in stilte. Ons hart kan toch nimmer zwijgen? Nee, stop even en omarm mij terug. Ik wil samen met jou bladeren door het fotoboek van ons leven. Ik ben ooit vergeten de eerste stappen op deze aarde, het groter worden op zoveel manieren in het beginnend leven. Maar ik wil het ook weten: hoe jouw eerste stapjes waren, zo klein, lang geleden achter je gebleven. Nu zijn al die herinneringen in jouw hart die ik ook wil beleven. Dus zullen we stoppen met alles, heel even, en kijken, niet alleen, maar samen. Nee, ook kunnen we lachen om al die vervlogen tijden. Maar wat ik ook wil beleven is naast het lachen samen huilen. Het groter worden gaf in zoveel momenten pijn. Niet alleen de groei van ons lichaam, nee, veel meer dan dat alleen. Wat te denken van ons hart? En de ziel, diep in onszelf? Laten we samen delen: de liefde en alle smart, wat we gekregen hebben en even mochten vasthou...