Wisdom-Opportunity-Love

De dag erna: wanneer de bruggen blijven lopen De ochtend na de loop voelt anders. Mijn benen weten nog precies wat ze hebben gedaan, ook al sta ik stil. Terwijl de stad langzaam ontwaakt, kijk ik met nieuwe ogen naar Rotterdam. De bruggen liggen er weer zoals altijd: massief, zwijgend, onverstoorbaar. En toch zijn ze veranderd — of misschien ben ik dat zelf. Gisteren was alles beweging. Staal onder mijn voeten, wind langs mijn wangen, het ritme van adem en hartslag dat samenviel met de stad. Elke brug was een moment op zich: omhoog vechten, even zweven, dan weer afdalen, meegenomen door de vaart. Het was niet alleen een route, het was een gesprek met Rotterdam. De Maas keek toe, de skyline liep mee. Nu, een dag later, is het stiller. De spanning is uit mijn schouders gezakt, de haast uit mijn hoofd. Maar precies in die rust komt de beleving terug. Niet als vermoeidheid, maar als een zachte echo. Ik voel weer hoe het was om boven het water te lopen, hoe de stad me droeg zonder iets t...

  14 december – Bruggenloop Rotterdam (15 km) Vandaag is het zover. 14 december. Bruggenloop Rotterdam. Vijftien kilometer. En getraind? Nee… nou ja, de schuur is opgeruimd. Geloof me maar: dat is ook een training op zich 😉 De dag ervoor ging het al net zo. Geen strak schema, geen paniek. Gisteren kwam de acond, dus vegetarisch gegeten – ik geloof echt dat dat een voordeel is voor elke run. Vanmorgen begon ik de dag met Tai Chi. Rustig. Aardend. Ademhalen. Balans zoeken. Maar ho even… de avond ervoor? Gewoon lekker koffie en Netflix. Want laten we eerlijk zijn: dat is óók mind training. Ontspanning is voorbereiding. Meditatie om de kalmte toe te laten, zodat je die meeneemt naar het moment zelf. Tijdens de run luister ik naar dezelfde soort muziek. Mijn eigen meditatieve playlist. Daarmee ga ik de run in, bijna in trance. Een meditatieve staat in beweging. Geloof me: een ontspannen mindset geeft kalmte. Tegen stress. Tegen onrust. En juist daardoor kun je ook een actieve spo...

Jij, mijn rustpunt in de storm van mijn ziel. Alsof de tijd zelf een diepe adem inhield toen onze wegen elkaar vonden. Twee reizigers, elk gewond door het halfgeleefde, elk gedragen door de wind van wat ooit was. In één onverwachte aanraking herkende iets in mij iets in jou — een fluistering, oud en woordloos, alsof onze zielen elkaar al kenden vóór wij elkaar zagen. In jouw nabijheid werd mijn chaos zachter. De losse stukken van mijn bestaan kwamen tot rust, alsof ze eindelijk wisten waar ze thuis mochten komen. Liefde werd niet alleen een gevoel, maar een kracht die door ons heen stroomde, gevormd door licht én schaduw, door strijd én overgave. Wanneer ik aan je denk, zie ik meer dan de mens van nu. Ik zie de gloed van jouw begin, de nieuwsgierige blik van het kind dat je ooit was, de dromer die de wereld introk met meer creativiteit dan antwoorden. En ik zie de ziel die je geworden bent — wijs, gevoelig, een fluistering van schoonheid in een soms luidruchtige wereld. Nu, 47 jaar...

  Meditatie: De Stilte in Beweging Wanneer je aan meditatie denkt, voel je dan meteen een golf van rust en kalmte door je heen trekken? Of borrelen er juist vragen op, zoals: “Wat is meditatie nu écht?” Meditatie is voor velen nog steeds een mysterieus domein. Sommigen zien het als stilzitten in perfect serene stilte, anderen als een innerlijke zoektocht naar het hogere. Maar misschien ben je net als ik een iets andere denker : iemand die begrijpt dat meditatie vele stadia kent—vibraties van zijn, elk met een eigen deur naar inzicht, rust, verwerking en groei. Wat is meditatie werkelijk? Als we voorbij de traditionele beelden van kruispoot en wierook kijken, ontdekken we dat meditatie veel dieper gaat dan de fysieke vorm. Meditatie is in essentie: Het gericht sturen van mentale processen, die op lange termijn een directe invloed hebben op het lichaam, de geest (ziel) en onze innerlijke patronen. Dat kan betekenen: Het verwerken van onverwerkte emoties Het creëren van ru...

  7 Geheime Redenen Waarom Je Jonger Lijkt dan je Leeftijd Sommige mensen stralen op een manier die hun kalenderleeftijd overstijgt — alsof hun geest, houding of energie jonger is dan wat de cijfers aangeven. Volgens de video “7 geheime redenen waarom je jonger lijkt dan je echte leeftijd” kunnen er verborgen factoren zijn die bijdragen aan die tijdloze uitstraling. Onderstaande zeven “geheimen” geven inzicht in waarom dat zo kan voelen, en wat het betekent om zo te leven. 1️⃣ Innerlijke rust en balans Mensen die jonger lijken, hebben vaak een kern van innerlijke rust. Ze dragen geen onnodige ballast met zich mee — geen onverteerde emoties of onrust — waardoor hun uitstraling kalm, helder en levendig blijft. Die rust vertaalt zich in hun houding, hun blik, en hun aanwezigheid. 2️⃣ Zelfacceptatie en echtheid Wanneer je jezelf accepteert zoals je bent, met je kwetsbaarheden en je kracht, straal je iets uit dat tijdloze waarde heeft. Authenticiteit wekt vertrouwen en trekt aan....

  8 Tekenen van een geest die anders denkt dan de massa Sommige geesten ervaren de wereld op een manier die zich moeilijk laat vangen in woorden. Hun waarneming is intens, hun denken diepgaand, en hun drang naar betekenis onverzadigbaar. De volgende acht tekenen geven een indruk van hoe een dergelijke geest de werkelijkheid beleeft. 1️⃣ Intense gevoeligheid voor emoties Er zijn geesten die emoties en sferen sterker ervaren dan de meeste mensen. Ze merken subtiliteiten op die anderen over het hoofd zien en voelen verbindingen die vaak onzichtbaar blijven. Deze gevoeligheid opent een rijker, complexer perspectief op de wereld. "De wereld wordt niet alleen gezien, maar gevoeld." 2️⃣ Behoefte aan introspectie en stilte Stilte is geen leegte, maar een ruimte waarin gedachten, inzichten en observaties zich ontvouwen. Voor een geest die anders denkt is afzondering niet een toevlucht, maar een noodzakelijk laboratorium van het zelf. "Stilte is het laboratorium van de ge...

  W.O.L. — Een Transformatie van Vuur Verbinding. Het woord dat altijd als eerste fluistert, nog voordat ik het hoor. Het klampt zich vast aan mijn ribben, zoekt ruimte tussen de ademslagen, alsof het weet dat alles begint met het aanraken van een ander — of van mezelf. Afstoten. Het komt daarna, onvermijdelijk. Niet als tegenkracht, maar als herinnering dat elke groei iets achterlaat dat niet meer mee kan. Soms mensen. Soms overtuigingen. Soms het oude beeld van wie ik dacht te moeten zijn. Het is geen verlies; het is het loslaten van een huid die te klein is geworden. In de stilte daarna begint de transformatie van het vuur. Geen razende vlam, maar een trage gloed die onder de as heeft liggen wachten. Vuur dat niet vernietigt, maar herschept. Het vuur van schepping en creatie dat de contouren van een nieuw bestaan tekent. En in dit alles brandt de strijd in ons hart: het gevecht tussen blijven en vertrekken, tussen vasthouden en open handen, tussen wie we w...

Sinterklaas   Ik begin eerst met een uitdaging, dat is het delen van een Sinterklaas gedicht. Gemaakt vanuit menselijk schrijven. Dichten met uitsterven bedreigde? Door Ai wordt het vervangen? Schrijf zelf en deel het overal, benadrukt dat dit een menselijk schrijven is! Hier komt hij van mij, ik heb een dicht tik dus is hij van je korter? Elke creativiteit is uniek en mooi. Sinterklaas – Donker maar toch licht – de maan schijnt door de bomen. Een wind die komt, verbreekt de stilte van de nacht. Geklop gaat plots mijn hart, een paard sierlijk over de daken. Het is Sint en Piet. Als ze verdwenen lijken te zijn, schrik ik bij hun wederzien. Zo dichtbij regent snoepgoed en maakt mij blij. Sint fluistert zachtjes: slaap maar fijn – dromend over de cadeautjes die er morgen zullen zijn. De historie van Sinterklaas – vanuit mijn 52-jarige Hollandse bril Sinterklaas, dat is eigenlijk een eeuwenoud verhaal dat wij Nederlanders compleet hebben omgebouwd tot een gezellig chaos feest. ...

  In verband met een plaatselijke dicht wedstrijd heb ik een proza gedicht met hun gedeeld specifieke over de locatie, vroeger en nu. Dit is mijn schrijven: De overtocht door 1000 winters (een verhaal van een vogel, ooit in vroegere tijden) Een nieuwe winter nadert, en tijdens de allereerste dag voel ik mijn wereld bewegen. Ik verken weer de lucht, een eeuwige overtocht door al zoveel winters. Is het leven niet als een kort verhaal, verteld als een eeuwigheid, maar te snel met de laatste bladzijde bereikt? Maar midden in mijn levensverhaal, op een allereerste winterdag, is het de wind die mij omarmt. Weerloos als ik ben, neemt hij mij mee in de dans van deze eerste winterdag. In een vogelvlucht over zoveel wateren stort ik neer, maar wanneer mijn ziel het waterrijk benadert, is het noch mijn einde, noch mijn oude bestaan. Als de wind word ik het water; elke golf is een gedachte. Ik herberg de vissen overal, en ik draag het leven dat dobbert op het water. Verhalen, door de wind...